Uit een onderzoek van het RIVM blijkt dat pyrolyse, een proces dat zonder zuurstof oude autobanden verhit en recycleert, voor- en nadelen heeft. Het proces zorgt voor meer bruikbaar materiaal dan bij het gebruik van cementovens voor recycling, maar het effect op het klimaat is nagenoeg hetzelfde. Het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu beveelt aan nader onderzoek te doen naar de recycling van stalmatten, die bij het nieuwe proces vooralsnog vervuild raken.    

Het instituut noemt het recyclen van reststromen belangrijk om in 2050 een circulaire economie te realiseren. ‘Het is daarom belangrijk nieuwe en bestaande technieken met elkaar te vergelijken. Het RIVM ontwikkelde hiervoor een methode: Safe and Sustainable Material Loops’, meldt het RIVM op zijn website. De methode wordt gebruikt bij autobanden.

Volgens het RIVM is het verhitten zonder zuurstof een vernieuwende manier van recyclen. ‘Met pyrolyse wordt uit banden het materiaal carbon black gewonnen. Dat kan worden gebruikt om weer nieuwe banden te maken. Ook wordt er gas en olie uit verkregen, die als brandstof worden gebruikt.’

Pyrolyse

Het RIVM let in zijn onderzoek op de veiligheid van het proces. ‘Wat de samenstelling van het materiaal betreft, lijkt het herwonnen carbon black bij de pyrolyse voldoende veilig. Voor de olie die uit pyrolyse ontstaat, is niet met zekerheid te zeggen of die wel veilig is.’

Uit het onderzoek blijkt dat het effect op het klimaat bij pyrolyse vrijwel even groot is als bij de toepassing van autobanden in cementovens. Bij mechanische recycling tot stalmatten is het effect op het klimaat gunstiger.

Er worden in Europa op het moment twee manieren gebruikt waarmee autobanden worden verwerkt: mechanisch tot stalmatten en de – niet circulaire – toepassing als brandstof in cementovens.